چقدر هوایت خوب است

تو ، پنجمین فصل سالی

نفس مصنوعی یعنی :
تو نباشی و من به عکست خیره شوم . . .

در ســــتایش چشــــمهایــت شــعری نــمیتوان گفت

خاضـــعانه  تنــها  بــاید

تماشـــــــــا کــرد

مســـــت شد

رهــا شد

. .

.
 

برای تو . . . برای چشم هايت

برای من . . . برای دردهايم

برای ما . . . برای اينهمه دلتنگی

ای كاش خدا كاری بكند

گـــــاهی ارزش واقعی یک لحظه را . . .

تــــا زمــــانــی که به یک “خـاطره” تبدیل شود ، نمی‌فهمیم . . .

کسی در این سوز و سرما دستهایت را نمیگیرد

در جیب بگذارشان!

شاید ذره ای خاطره ته جیبت مانده باشد که هنوز گرم است . . .

شال و کلاه می بافــــــــــــم

 با خیالتـــــــ . . .

 تا در ســــرمای نبودنت یخ نبنــــــدم

و کاش ندانی
تمام این سال ها
مرگبارترین فصل‌ها پاییز بوده است . . .
که بعد از تو
رو به جاده ی شمال که میروم
نه عطرِ دریا سرشار ترم می‌‌کند
نه بوییدن ساقه‌های برنج عاشق ترم
نه اندوهِ پر ابهتِ سبزِ جنگل ، شاعر ترم . . .